Leven met dagelijkse medische uitdagingen: Een persoonlijk verhaal

Niets is wat het lijkt!

Het leven zit vol onverwachte wendingen en uitdagingen, en voor velen van ons gaan die uitdagingen hand in hand met medische problemen die we dagelijks moeten trotseren. In mijn geval begon mijn reis door deze medische doolhof in 2015, toen ik betrokken was bij een auto-ongeluk dat resulteerde in een whiplash. Maanden van therapie en ziekenhuisbezoeken volgden, maar het werd al snel duidelijk dat de pijn een constante metgezel zou zijn. Dag in dag uit voel ik pijn in mijn rug en nek, een onvermijdelijke herinnering aan het ongeluk. Deze pijn wordt intenser als ik een verkeerde houding aanneem of niet genoeg slaap krijg, dus ik ben altijd op mijn hoede.

Om mijn dagen zo draaglijk mogelijk te maken, heb ik mijn werkplek aangepast, bezoek ik twee keer per week de EGYM en volg ik iedere twee weken therapie. Dit helpt me mijn spieren te versterken, waardoor de klachten enigszins verminderen. Maar helaas zijn ze nooit helemaal verdwenen. Naast mijn whiplash worstel ik dagelijks met het Syndroom van Alagille, een erfelijke ziekte die zowel mijn man als mijn zoon treft. Deze ziekte brengt risico's met zich mee voor lever-, nier- en hartproblemen. Door nauwlettend op onze voeding te letten en regelmatige controles in het ziekenhuis te ondergaan, houden we de ziekte voor nu onder controle.

Maar alsof dat nog niet genoeg is, heeft de kankerdiagnose van mijn zoon toen hij slechts twee maanden oud was, ons gezin nog dieper in de medische wereld getrokken. We brengen talloze uren door in ziekenhuizen, raadplegen ontelbare artsen en proberen tegelijkertijd een zo normaal mogelijk leven te leiden. Van buitenaf lijkt het misschien alsof alles normaal verloopt, maar achter de schermen moeten we voortdurend afwegingen maken over wat het beste is voor ons gezin, wetende dat de consequenties ons later onverbiddelijk zullen inhalen.

Mijn motto in het leven is eenvoudig maar krachtig: leef in het moment. Wat vandaag niet kan, kan morgen misschien wel. Het is een mantra dat me door de donkerste dagen heeft geleid en me eraan herinnert om dankbaar te zijn voor de goede momenten, hoe kort ze ook mogen duren. Elke dag is een nieuwe kans om lief te hebben, te leven en te koesteren wat echt belangrijk is. En ondanks de medische stormen die ons pad kruisen, ben ik vastbesloten om elke dag met moed en gratie te trotseren. Want in het einde, is het de kracht van de liefde en de veerkracht van de menselijke geest die ons door de moeilijkste tijden heen draagt.